Ramsey Nasr (1974, Rotterdam) is dichter/schrijver, acteur en regisseur. Over "Mi have een droom" schreef de pers: ‘Mooi, knap, gedurfd, adembenemend, belangrijk en grensverleggend. Nasr maakt sprakeloos van ontroering.’ 
Ramsey Nasr is ex-stadsdichter van Antwerpen en heeft een Palestijnse vader en Nederlandse moeder. Hij is vanaf januari 2009 vier jaar lang Dichter des Vaderlands.

Nasr publiceerde drie dichtbundels: 27 gedichten & geen lied (2000), onhandig bloesemend (2004) en onze-lieve vrouwe-zeppelin (2006); een novelle getiteld Kapitein Zeiksnor & De Twee Culturen (2001), Twee libretto’s (2002), de essaybundel Van de vijand en de muzikant (2006) en een reisdagboek getiteld Homo safaricus. Hij won voor zijn werk meerdere literaire en toneelprijzen.
In de vele artikelen en opiniestukken die hij voor de Nederlandse en Vlaamse media schreef, laat Nasr zich kennen als een man met vele passies. Ze bestaan uit een liefde voor kunst – klassieke muziek, toneel, poëzie – alsook een grote betrokkenheid bij de hedendaagse politiek. In 2006 werd Ramsey Nasr de ereprijs Journalist van de Vrede toegekend door het Humanistisch Vredesberaad (HVB). Het juryrapport vermeldde onder meer: “Ramsey Nasr heeft met zijn talenten bijgedragen aan begripsvorming tussen oosterse en westerse culturen door starre vooroordelen kritisch te toetsen. Hij draagt daardoor bij aan een cultuur van vrede, geweldloosheid en rechtvaardigheid."

Als schrijver/dichter trad hij vele malen op tijdens festivals als Crossing Border, De Nachten, Saint-Amour, De Nacht van de Poëzie en Poetry International. Ook in het buitenland heeft Nasr verscheidene poëzietournees ondernomen. Vanaf 2002 maakte hij, al dan niet gezamenlijk met andere vooraanstaande Nederlandse dichters, verschillende reizen zoals naar: Indonesië, Aruba en de Nederlandse Antillen (St. Maarten/Bonaire/ Curaçao), en naar o.a. Bethlehem, Ramallah, Nablus en Jeruzalem. Literaire reizen als deze, alsmede enkele bezoeken aan Spanje, vinden hun weerslag in de essaybundel Van de vijand en de muzikant.

Afgezien van zijn literaire werk is Nasr tevens een begenadigd acteur en regisseur. In 1995 studeerde hij af aan de toneelschool Studio Herman Teirlinck te Antwerpen met een zelfgeschreven monoloog: De doorspeler. Naast zijn eigen monologen regisseert Nasr ook muziektheater.
In november 2008 verscheen Homo safaricus, een dagboek dat Nasr bijhield tijdens een expeditie naar Tanzania. Over deze reis werd voor Canvas een vijfdelige documentaire-reeks gemaakt -Wildcard: Tanzania - met Nasrs dagboek als leidraad. Zowel de serie als het boek kregen een bijzonder gunstige ontvangst. Homo safaricus is een weerslag geworden van de ontmoeting van een stadsmens met de vrije natuur, van biologie met kunst.

Voor de zuivere minnaar
bestaat geen verschil
tussen lelie en waterstofbom’

Tussen lelie en waterstofbom (2009)
Bijna tien jaar geleden debuteerde Ramsey Nasr, die tot dan toe bekendheid genoot als jong en aanstormend acteur, in de poëzie met de dichtbundel 27 gedichten & geen lied. De bundel kreeg nominaties voor verschillende prijzen en Nasr maakte veel indruk met zijn indringende voordracht. De opvolger Onhandig bloesemend liet een breed en gerijpt geluid horen. Als stadsdichter van Antwerpen veroverde Nasr algauw de harten van de Vlamingen. Van meet af aan was het zijn bedoeling om gedichten te schrijven voor een publiek tot ver buiten de stadsgrenzen. Dat bleek eens te meer met Onze-lieve-vrouwezeppelin (2006).
Nu hij werd gekozen als Dichter des Vaderlands verschijnen zijn eerste drie bundels in één uitgave. Tussen lelie en waterstofbom is een voorlopig verzameld werk dat u een prachtige gelegenheid biedt om nader kennis te maken met het werk van Ramsey Nasr.